วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ความพินาศของราชบุรี-ระเบิดสะพานครั้งที่ 2

ต่อจาก ความพินาศของราชบุรี-ระเบิดสะพานครั้งที่ 1

นายสละ จันทรวงศ์ ยังได้บันทึกเรื่องราวการโจมตีสะพานจุฬาลงกรณ์ครั้งที่ 2 ไว้ดังนี้

ความพินาศครั้งที่ 2-30 มกราคม 2488วันคืนแห่งความพ่ายแพ้ของญี่ปุ่นเร่งรัดเข้า กองทัพญี่ปุ่นถอยมาตั้งมั่นในดินแดนไทย ญี่ปุ่นพักเก็บเสบียงอาหารไว้ที่ราชบุรี กองพันทหารหน่วยหนึ่งของญี่ปุ่นมาตั้งค่ายประจำอยู่ที่ราชบุรี ทั้งการลำเลียงขนส่งก็ยังปกติอยู่ ถึงแม้ว่าสัมพันธมิตรมาระเบิดสะพานแล้ว แต่ญี่ปุ่นก็ยังสามารถซ่อมใช้การได้ สัมพันธมิตรเลือกวันและเวลาเหมาะคืนวันที่ 30 นี้ ญี่ปุ่นได้เตรียมขนอาวุธจะส่งไปทางใต้ มีลูกระเบิดมือ ลูกระเบิดยิง อาวุธปืนสั้น ปืนยาว ลูกกระสุน นับจำนวนมหึมา จอดคอยกำหนดเวลาเคลื่อนขบวน

คืนนี้เป็นคืนเดือนหงาย พระจันทร์แจ่มฟ้า มองเห็นได้ตลอด เวลาที่เครื่องบินเข้าทำการ เป็นเวลา 23 น. B.24 จำนวน 6 เครื่อง เข้าโจมตีด้วยลูกระเบิดเพลิง และระเบิดชนิดกำหนดเวลา

สิ่งเสียหายปรากฏว่าเป็นจุดยุทธศาสตร์ สะพานชำรุดลงอีกกว่าเก่า ร.ร.ช่างเย็บ พัสดุเก็บของถูกเพลิงเผาผลาญ แสงเพลิงโชติช่วงจับท้องฟ้า เสียงระเบิดสนั่นหวั่นไหว สถิติการทิ้งครั้งนี้ ไม่แพ้คราวก่อน แต่ครั้งนี้ใช้ลูกระเบิดชนิด 500 ก.ก.หลายลูก ความเสียหายพอๆ กับครั้งก่อน

รายงานจำนวนลูกระเบิด
  • สะพานรถไฟ 5 ลูก
  • โรงสูบน้ำ 4 ลูก
  • ทางรถไฟสายไปค่าย 4 ลูก
  • ข้างโรงไฟฟ้า 3 ลูก
  • ผิดที่หมายลงที่สระบัว 3 ลูก
  • รวมทั้งลูกระเบิดเพลิง
ลูกระเบิดเที่ยงคืนวันที่ 31 มกราคม 2488 ลูกระเบิดชนิด 500 ก.ก. ตกอยู่ในน้ำริมทางรถไฟ ข้างตู้อาวุธของญี่ปุ่น ได้ระเบิดขึ้นดังสนั่นหวั่นไหว ลูกนี้ที่ล้างผลาญบ้านเรือนราษฎรตลอดทรัพย์สิน บรรดาสัตว์ ให้พินาศลง ทำความพินาศสู่อาวุธญี่ปุ่น รถไฟทั้งขบวนพังละเอียด ลูกระเบิด ลูกกระสุน เมื่อถูกแรงกระเทือน ความร้อนก็แตกซ้อนขึ้นต่อๆ ไป รวมเวลาที่กระสุนและลูกระเบิดระเบิดถึง 4.00 น. ของวันใหม่ ตู้รถพังลงมาอยู่ในคลอง ตกรางบ้าง ไฟไหม้ ถูกสะเก็ดปุไปทั้งคันรถ รวมความเสียหายนับล้าน
รุ่งขึ้นวันที่ 1 ข้าพเจ้ามาราชบุรี ยังพบเหตุการณ์ยืนดูความพินาศของรถ ความย่อยยับของโรงไฟฟ้า กำแพงเรือนจำพังราบลงแถบหนึ่ง บ้านเรือนประตู หน้าต่าง เพดาน พังลงมากองอยู่ข้างทาง วันนั้นกรมช่างแสงส่งคนมาแกะชนวนลูกระเบิดที่ยังไม่ระเบิดอีก 2 ลูก เป็นชนิดเดียวกับที่ระเบิดเที่ยงคืน คือลูกละ 500 ก.ก. ซึ่งคาดว่าไม่ช้ากว่า 15 นาที ก็จะระเบิด ดีที่ถอดชนวนเสียก่อน มิฉะนั้นถ้าระเบิดขึ้น สะพานรถก็จะลอยไปทั้งสะพาน เมืองราชบุรีคงหายไปในสายตา ราชบุรีเดี๋ยวนั้น มีแต่ทหารชาวญี่ปุ่นมากมาย ร้านขายของมีเพียงสองสามร้าน เงียบเชียบ แม้แต่ใบไม้ตกก็ยังได้ยินกังวาฬ วันนั้นข้าพเจ้าต้องระวังแทบแย่ เพราะกลัวอำนาจการระเบิด และลูกปืนกลที่ฝ่ายสัมพันธมิตรจะนำมาป้อนญี่ปุ่น
ร.ร.ปิดร.ร.ได้รับความเสียหายทำการสอนไม่ได้ ต้องอพยพไปเรียนที่อื่น น้องๆ ข้าพเจ้าต้องขอใบอพยพที่ครูใหญ่ประจำอยู่วัดเหนือวน เดินทางไปตั้งวันหนึ่ง รุ่งขึ้นวันที่ ๓ ข้าพเจ้าก็ให้ศึกษาธิการผู้ช่วยเซ็นใบอพยพ แล้วกลับดำเนิน นำน้องๆ ไปฝากที่ ร.ร.สายธรรมจันทร์
ที่มา :
สละ จันทรวงศ์. (2470-2490). บันทึกส่วนตัว. เขียนด้วยลายมือ.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น